Biowind. Czy można wykorzystać "turbiny" do budownictwa?
Czy można wykorzystać ostrza łopat turbin wiatrowych do budowy mostów? Jak rozmawiać z mieszkańcami o tym, co dzieje się z nimi pod koniec ich okresu eksploatacji? To tylko niektóre z tematów poruszanych podczas 2-dniowych spotkań i warsztatów III Komitetu Sterującego w Belgii.
We wtorek rozpoczęły się dwudniowe spotkania partnerów i interesariuszy projektu Biowind, które tym razem odbywają się w Leuven w Belgii. W pracach biorą udział pracownicy oddziału Współpracy Gospodarczej i Projektów Europejskich Departamentu Rozwoju Regionalnego Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego oraz interesariusze projektu. W programie warsztatów znalazły takie tematy jak: "Analiza porównawcza odnawialnych źródeł energii oraz polityk rozwoju energii wiatrowej w regionach partnerskich", "Mapowanie zdolności zarządczych władz samorządowych i potrzeb w zakresie skutecznej realizacji polityki dotyczącej energii wiatrowej" oraz "Wspólna ocena potencjału społeczności zajmujących się energetyką wiatrową w regionach partnerskich jako wyznacznik do zwiększenia akceptacji społecznej". Uczestnicy wymienili wnioski na temat zdobytych praktyk z czerwcowych warsztatów na farmie wiatrowej Dundanga na Łotwie i na farmie wiatrowej „Vöyrinkangas” w Południowej Ostrobotni w Finlandii.
W drugim dniu odbyły się Warsztaty Międzyregionalne na temat likwidacji turbin wiatrowych. Poruszano m.in. takie tematy jak: "Ewolucja energetyki wiatrowej i repowering ( proces zastępowania starszych elektrowni przez nowe) w Belgii i innych regionach", czy choćby "Finansowe aspekty likwidacji i najlepsze możliwości recyklingu poszczególnych komponentów". Dyskutowano również nad tym, jakie są wyzwania logistyczne związane z demontażem turbin wiatrowych i jak informować społeczeństwo o tym, co dzieje się z turbinami wiatrowymi pod koniec ich okresu eksploatacji. I czy można je zastosować w budownictwie.
Standardowy okres eksploatacji turbiny wiatrowej wynosi 20 – 25 lat. Elementy możliwe do powtórnego przetworzenia stanowią 85 – 90% jej masy. Największym problemem jest recykling łopat wirnika turbiny, które są wykonane z polimerowych kompozytów włóknistych. Turbiny wiatrowe pierwszej generacji właśnie kończą swoją żywotność i są sukcesywnie wymieniane na nowoczesne. Do 2023 r. trzeba będzie wycofać z eksploatacji ok. 14 tys. łopat, co odpowiada 40 – 60 tys. materiałów kompozytowych. Po 2035 r. w skali świata będzie musiało zostać poddane recyklingowi ok. 225 tys. t zużytych łopat elektrowni wiatrowych, gdyż nowoczesne turbiny są wielokrotnie większe od tych z końca XX w. Obecnie główną technologią recyklingu odpadów kompozytowych jest ich wykorzystanie w przemyśle cementowym. Opracowywane są też inne alternatywne technologie ponownego wykorzystania kompozytów.
Biowind to projekt, którego zadaniem jest zwiększanie akceptacji społecznej dla energii wiatrowej w regionach UE poprzez planowanie środowiskowe i społeczne. Pomaga partnerom z 8 krajów UE zdobywać wiedzę na temat polityk regionalnych, wymieniać się doświadczeniami w celu opracowania zintegrowanego podejścia do planowania energetyki wiatrowej. Ponadto wprowadza mechanizmy dialogu ze społeczeństwem obywatelskim.
